Op naar de homestay voor 2 nachten
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene
01 Augustus 2011 | Thailand, Takua Pa
Maandag 1 augustus
Vanmorgen weer om 6 uur wakker en frank gefeliciteerd die jarig is . bij het ontbijt kreeg hij van de locals een pannenkoek taart met kaarsjes erop en hebben wij gezongen . Na het ontbijt spullen weer inpakken en met een overvolle boot weer terug. Iedereen van ons gezelschap zat voorin omdat je daar het minst nat werd, maar ik natuurlijk weer achterin omdat daar een ruggesteuntje was, blijkbaar zat ik op het plekje van de vriend van het meisje naast mij en ze was dus ook niet aardig. Bij godsgratie mocht het zwemvest vasthouden wat achter haar lag tegen het
opspattende water,maar desondanks was ik toch weer zeiknat. Op de pier afscheid genomen en adressen uitgewisseld met roos en frank. De rest van onze bagage stond al in onze taxi die ons naar Tukua Pa bracht. Ong 2 uur rijden. Daar aangekomen eerst de locale gids Tui opgehaald en langs de supermarkt voor inkopen. Het dorpje waar wij heen gingen lag nog 40 km hier vandaan aan de andamanzee. Het is een moslimdorpje van 275 inwoners. Helaas was vandaag de ramadan begonnen en mocht er dus niets. Ad en ik hadden nog wat biertjes gekocht,maar die moesten wij van de gids verstoppen en mochten we niet opdrinken.
Nicole en ik moesten de schouders en knieën bedekken.
Na 40 minuten rijden vanaf Takua Pa kwamen we in het dorpje aan. Rob Nicole en Floris sliepen bij de plaatselijke supermarkt, de mensen zelf sliepen in de supermarkt zelf die ook gelijk huiskamer en slaapkamer was. Ad Helene en pongsin sliepen in een ander huis aan het eind van een straatje. Wij hadden ook een bovenverdieping en sliepen daar . De huiskamer was een grote ruimte met tv en tl verlichting verder nog een badkamer met toilet de douche was een grote ton met water en een bakje om mee te scheppen
bij aankomst kregen wij ieder in os eigen huisje een lunch,die hoe verassend bestond uit rijst met groenten en een zeer hete currie.
na de lunch gingen wij gezamelijk naar een project kijken en zelf een workshop zeepjes maken.
dit hele dorp wordt gesponserd door de andaman discoveries.heel veel reisorganisaties maken hiervan gebruik om zodoende de mensen te helpen na de tsunami. dit dorpje lag aanvankelijk aan zee maar is door de tsunamie volledig weggespoelt. nu is het dorp 1 km van de zee opnieuw opgebouwd.er zijn hier tijdens de tsunamie 47 van de 275 mensen omgekomen.de twee dames die de workshop zeepjes doen en ook zeepjes verkopen hebben hun man toen verloren en kunnen nu op deze manier 10 euro per dag verdienen.de zeepjes maken ze met olie en bv kaneel en een sodazuur,dit moet dan een maand rusten en dan kun je er stukjes van maken,de meeste zeepjes verkopen ze aan de toeristenoorden leuk verpakt op een stukje cocosschil.na de workshop zijn we naar het strand gelopen waar de restanten van de oude school ook nog staan. Floris heeft gezwommen,Nicole en ik mochten alleen maar zwemmen en zonnen als wij een tshirt met mouwen en een 3/4 broek aantrokken,dat ging ons net iets te ver met deze hitte dus daar hebben wij van afgezien.
beetje bij het huisje rondgehangen en stiekum op de slaapkamer een biertje gedronken wat nog koud was.de lege blikjes weer in de tas verstopt.
om 19 uur avondeten ieder bij zijn eigen huisje,waarna de plaatselijke bevolking naar de moskee ging to 21 uur.
hierna hebben ze ons allemaal als echte moslims aangekleed met hoofddoek,lachen natuurlijk en veel foto's gemaakt.
om 22 uur gaan slapen,wat niet echt lukt eerst een snurkende pongsin en daarna een kruisend kind wat ong een uur duurde. om 4 uur weer wakker geworden vabn de krijsende apen die achter ons woonden en de kooklucht voor de familie werd namelijk om 4 uur gekookt omdat zij om 5 uur moesten eten ivm de ramadan.
Vanmorgen weer om 6 uur wakker en frank gefeliciteerd die jarig is . bij het ontbijt kreeg hij van de locals een pannenkoek taart met kaarsjes erop en hebben wij gezongen . Na het ontbijt spullen weer inpakken en met een overvolle boot weer terug. Iedereen van ons gezelschap zat voorin omdat je daar het minst nat werd, maar ik natuurlijk weer achterin omdat daar een ruggesteuntje was, blijkbaar zat ik op het plekje van de vriend van het meisje naast mij en ze was dus ook niet aardig. Bij godsgratie mocht het zwemvest vasthouden wat achter haar lag tegen het
opspattende water,maar desondanks was ik toch weer zeiknat. Op de pier afscheid genomen en adressen uitgewisseld met roos en frank. De rest van onze bagage stond al in onze taxi die ons naar Tukua Pa bracht. Ong 2 uur rijden. Daar aangekomen eerst de locale gids Tui opgehaald en langs de supermarkt voor inkopen. Het dorpje waar wij heen gingen lag nog 40 km hier vandaan aan de andamanzee. Het is een moslimdorpje van 275 inwoners. Helaas was vandaag de ramadan begonnen en mocht er dus niets. Ad en ik hadden nog wat biertjes gekocht,maar die moesten wij van de gids verstoppen en mochten we niet opdrinken.
Nicole en ik moesten de schouders en knieën bedekken.
Na 40 minuten rijden vanaf Takua Pa kwamen we in het dorpje aan. Rob Nicole en Floris sliepen bij de plaatselijke supermarkt, de mensen zelf sliepen in de supermarkt zelf die ook gelijk huiskamer en slaapkamer was. Ad Helene en pongsin sliepen in een ander huis aan het eind van een straatje. Wij hadden ook een bovenverdieping en sliepen daar . De huiskamer was een grote ruimte met tv en tl verlichting verder nog een badkamer met toilet de douche was een grote ton met water en een bakje om mee te scheppen
bij aankomst kregen wij ieder in os eigen huisje een lunch,die hoe verassend bestond uit rijst met groenten en een zeer hete currie.
na de lunch gingen wij gezamelijk naar een project kijken en zelf een workshop zeepjes maken.
dit hele dorp wordt gesponserd door de andaman discoveries.heel veel reisorganisaties maken hiervan gebruik om zodoende de mensen te helpen na de tsunami. dit dorpje lag aanvankelijk aan zee maar is door de tsunamie volledig weggespoelt. nu is het dorp 1 km van de zee opnieuw opgebouwd.er zijn hier tijdens de tsunamie 47 van de 275 mensen omgekomen.de twee dames die de workshop zeepjes doen en ook zeepjes verkopen hebben hun man toen verloren en kunnen nu op deze manier 10 euro per dag verdienen.de zeepjes maken ze met olie en bv kaneel en een sodazuur,dit moet dan een maand rusten en dan kun je er stukjes van maken,de meeste zeepjes verkopen ze aan de toeristenoorden leuk verpakt op een stukje cocosschil.na de workshop zijn we naar het strand gelopen waar de restanten van de oude school ook nog staan. Floris heeft gezwommen,Nicole en ik mochten alleen maar zwemmen en zonnen als wij een tshirt met mouwen en een 3/4 broek aantrokken,dat ging ons net iets te ver met deze hitte dus daar hebben wij van afgezien.
beetje bij het huisje rondgehangen en stiekum op de slaapkamer een biertje gedronken wat nog koud was.de lege blikjes weer in de tas verstopt.
om 19 uur avondeten ieder bij zijn eigen huisje,waarna de plaatselijke bevolking naar de moskee ging to 21 uur.
hierna hebben ze ons allemaal als echte moslims aangekleed met hoofddoek,lachen natuurlijk en veel foto's gemaakt.
om 22 uur gaan slapen,wat niet echt lukt eerst een snurkende pongsin en daarna een kruisend kind wat ong een uur duurde. om 4 uur weer wakker geworden vabn de krijsende apen die achter ons woonden en de kooklucht voor de familie werd namelijk om 4 uur gekookt omdat zij om 5 uur moesten eten ivm de ramadan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
